Մոլլան ու գողերը

Մոլլան մի օր իրենց տանը նստած է լինում, տեսնում է, որ երկու հոգի՝ գող մտնում են իրենց տուն։

Մոլլան ասում է․

-Չեմ խոսելու տեսնեմ սրանք ինչ են անում։

Սպասում է և տեսնում, որ իրանց տանը ինչ կա, այդ ամենը շալակում են ու տանում, մոլլան իրեն քնած է ձևացնում։ Վերջը տանում են նաև մոլլի ներքնակը, որի վրա ինքը իբրև քնած էր։ Մոլլան միևնույն է ոչինչ չի խոսում։ Գողերը երբ այդ ամեն ինչ շալակած են լինում, մոլլան տեսնում է, որ տանը ոչ մի բան չմնաց, բոլորը տարան։ Վերցնում է կնոջ ճախարակը, շալակում ու հետևներից ընկնում։

Այդ մարդիկ շատ են գնում, թե քիչ են գնում այնպես է պատահում, որ նրանք մի տեղ հանգստանում են, մոլլան էլ գնում է հենց իրենց մոտ է հանգստանում։

Հանգստանալու ժամանակ սրանք մոլլին հարցնում են․

– Մոլլա, բա դու ուր ես գնում։

Նա ասում է․

— Ոնց թե՞ ուր ես գնում, բա մեր տունը չե՞նք թողում գանք ձեր տուն։

English`

Molla was sitting in their house one day, he saw that two people, thieves, entered their house.

Molla says:

-I will not talk, I will see what they are doing.

He waits and sees that everything in their house is beaten and taken away, the mullah pretends to be asleep. Molly’s mattress, on which she supposedly slept, was also taken away. Molla does not say anything anyway. When the thieves have stolen everything, the mullah sees that nothing was left in the house, they took everything. He takes the woman’s winch, slaps it and falls behind.

Whether these people go a lot or not, it happens that they rest somewhere, and the mullah goes and rests right next to them.

While resting, they ask Molly:

-Molla, where are you going?

He says.

“Where are you going? Why don’t we leave our house and come to yours?”

Հյուր

Մի մարդ գնում է մի մարդու տուն հյուր, այդ տան տերը շատ խորամանկ մարդ է լինում։ Միշտ բերում է հյուրի առջև է դնում այդ մաքրած պոպոկի միջուկը, դոշաբը և քունջութ։ Եթե այդ հյուրը ուտելու ձևը իմանա պիտի ոչխար մորթի, եթե ուտելու ձևը չիմանա մենակ պանիր ու հաց կտա։ Ու ենպես է պատահում, հյուրը զարմանում է, չի իմանում, թե ինչպես ուտի։ Այդ ժամանակ տանտիրոջը կանչում են։

Հյուրը փոքր-ինչ խորամանկ մարդ է լինում, կանչում է տանտիրոջ երեխաին, թե․ – Բալիկ ջան, բալիկ ջան, արի գոգիս նստի։

Երեխան երբ ծնկին նստում է, ասում է․ – Բալա ջան, կե՛ր։

Երեխան ընկույզը վերցնում է, տանում թաթախում է դոշաբի մեջ, տանում թաթախում է քունջութի մեջ։

Երբ ուտում է, թե․ – բալա ջան, դու գնա խաղա, ես գլխի եմ ընկել, գործ չունես, անց կացիր ռադդ քաշիր այստեղից։

English`

A person goes to a person’s house and becomes a guest, the host is a very cunning person. He always brings and puts the peeled walnut pulp, doshab, and sesame seeds in front of the guest. If that guest knows how to eat, he will have to slaughter a sheep, if he doesn’t know how to eat, he will be satisfied with bread and cheese. As it happens, the guest is surprised, he does not know how to eat. At that time, the host is called.

The guest is a somewhat cunning person, he calls the host’s child. – Balik jan, balik jan, come and sit on my lap.

When the child sits on his knees, he says: – Honey, eat.

The child takes the nut, dips it in doshab, dips it in sesame.

When does he eat? – Honey, you go play, I’m in trouble, you have nothing to do, get out of here.