Վեբ դիզայնի հաշվետվություն

Առաջին աշխատանք

Թեղենյանց վանքի աշխատանքը

․

Խառը նկար

Դեռ չավարտված աշխատանք

Մի փոքր դուրս քոլեջի աշխատանքներից

ՈՒնեմ մի քանի այլ աշխատանքներ որոնք ջնջվել են

Ամանորյա աշխատանքը

Личный проект

Фанта

Հաշվետվություն

Ես Մարինա Մարգարյանն եմ, սովորում եմ «Մխիթար Սեբաստացի» քոլեջում վեբ դիզայն բաժնում։ Սկզբում մի քիչ բարդ էր, բայց հետո երբ սկսեցի ավելի լավ տիրապետել համակարգչին սկսեց հեշտանալ դասերի պատրաստումը և այլն: Իմ Սիրած առարկան վեբ դիզայնն է:

Անգլերեն — Անգլերենի ժամերին կատարումենք հիմնականում քերականություններ։

Գրականություն — Գրականության ժամերին անցնում ենք տարբեր բանաստեղծություններ և պատմություններ որոնք ինձ համար շատ հետաքրքիր են ։

Հայոց լեզու — Հայոց լեզվի ժամանակ գրում ենք տարբեր առաջադրանքներ։

Հայոց պատմություն— Հայոց պատմության ժամանակ անցնում ենք պատմությունը, որը ես հետաքրքրությամբ եմ ուսումնասիրում և սովորում։

Հանրահաշիվ -Մենք հանրահաշվի ժամանակ կատարում ենք տարբեր առաջադրանքներ, բայց ես հանրահաշիվ առարկան չեմ սիրում դեռ 8-րդ դասարանից։

Հասարակագիտություն — Հասարակագիտության ժամերը անցնում ենք հիմնականում քննարկումներով, որը դարձնում է դասընթացը ավելի հետաքրքիր։

Ռուսերեն— Ռուսերենը իմ սիրած առարկաներից մեկնա ու դասերը անցնում են այնպես ինչպես, որ բոլոր առարկաները;

Ֆիզիկա Կենսաբանություն

Ղևոնդ Ալիշան «Հուշիկք հայրենյաց Հայոց»

Հատվածներ 

Սակայն ինչ ալ որ ըլլա քու վիճակդ կամ գործդ, հիշե Հայկա՛կ, որ գործն` իրմով չէ՛ ազնիվ կամ մեծ, այլ ընողն է որ կ՚ազնվացնե կու սրբացնե զգործը։ — Առանց գործողի` գործք մեռյալ սոսկ անուն մ՚են․ մարդս` զանունը բան կ՚ընե, բանը գործ, գործը` կենդանություն և զկենդանությունն` անմահություն։ 

Հաջողությունն շատ հեղ երկնից շնորհք մ՚է․ բայց առանց երկրիս վրա աշխատելու` վերեն հաջողություն չիջներ։ Մանավանդ թե հաջողությունն պատրաստ է իբրև զարև և զանձրև, բայց եթե ագարակն սերմանված չէ` ի՞նչ բուսցնեն երկնից շողն ու ցողն։ 

Մարդս փոքրիկ արարած մ՚է, բայց ոտքերն երկրիս ամեն կողմն ալ կրնան կոխել․ երկու ձեռքովը կրնա ծայրեիծայր աշխարհակալել․ սրտին` պզտիկ կու գա տիեզերաց սահմանն, միտքն`անսահմանության մեջ ճամբա կու բանա․ հոգին` կու տիրե երկնից․ սերն` կու հասնի Արարչին առջև, և կ՚ըսե․ Ահավասիկ եմ։ 

Ահա ազգք և ազինք, մեզի մոտ և հեռի, Հայկա՛կ, ամենքն զբաղած են իրենց հայրենի ագարակը շենցնելու․ և անդրանիկն ազգաց` մեր ազգն` կրնա՜ ըլլալ հետամնաց։… Մարդ, սիրտ ունող մարդ` չի կրնար լսել զայս` առանց սոսկալու, թող թե Հայ մարդ։ 

Առ և դու ուրեմն, ո՛վ Հայկակ, քու վիճակիդ հարմար աշխատության գործիդ, վերցուր հերկինք, օրհնել տուր․ և աշխատե։ Աշխատե հերկրի, միտքդ հերկինս, սիրտդ հայրենյացդ վրա։ 

Առանց երկնից օրհնության` չի հաջողիր գործ հայրենյաց ի վերա երկրի։ Զոր երկինք չօրհներ, ի զուր օրհնեն և հայրենիք․ և զոր չեն օրհներ հայրենիք` նա չօրհնվիր և հերկնից։ 

Կու բուսնի և սերմն ատելության, կու ծածկե դաշտեր․ սպասե, և կու տեսնես փուշ և տատասկ։ 

Սիրո սերմիկն` թե և կորդացեալ երկրի մ՚ավանդվի, անխոնջ և ամուր արօրին տակ, քրտնաջան մշակին համբերությամբ, վերջապես կու ծլի, ծաղկի, պտղաբերե և սնուցանե։ 

Ո՜վ անձնուրաց հոգի, բարեխնդիր հայրենասիրություն, դու պատրաստե, վառե, սրբե զսիրտ Հայկակա։ Քեզմով վառված սիրտն` անխայթ և անմուխ լույս կ՚արձակուե, և եթե խարկի, մրկի սիրտն, և անցնի երկնավոր մասամբն, երկնունակ մասն` մնա ի վերա հայրենյաց, որպես հոտ մուշկի եւ կնդրուկի։ 

Եվ շատ սեղաններ, շատ տապաններ, շատ քարեր ու հողեր կան ի Հայաստան, ուսկից դաեդար և անդադար կու ծխե հոտն անուշության, հոտն հայրենյաց, զոր չեն կրնար ջնջել ոչ զենք և ոչ քենք։ 

Վասն զի մեր առաքինի և ճշմարիտ, ընկերասեր, ազգասեր որդեսեր եւ հայրասեր նախնիքն, այն երկրին վրա իրենց պարկեշտ նշխարքը թողելով, անմահության շնչով վերեն անոր վրա միշտ կու շնչեն և կու շշնջեն։ 

05.12. — 09.12.2020

11ДЕК 2022

Урок 1

,,История потерянной головы Иоанна Крестителя и Гандзасар,,

Ответить на вопросы:

• Кем являлся Иоанн Креститель?
• Кто дал приказ отрубить голову Иоанна Крестителя и при каких обстоятельствах?
• Кто хотел смерти Иоанна Крестителя?
• Как в Арцах попала отрубленная голова Иоанна Крестителя?
• В какой церкви или монастыре находятся останки Иоанна?
• Что вы можете рассказать о Монастыре Гандзасар? И кто его воздвиг?
• Что собой представлял монастырь в средних веках?
• Какие изменения претерпел монастырь Гандзасар во время принужденного присоединения к Азербайджану?
• Какие мощи захоронены в Гандзасаре?

Урок 2

Правописание наречий с дефисом и суффиксальным способом. Упражнения

При правописании наречий можно выделить несколько типов правил:

1) правописание наречных суффиксов;
2) правописание наречий через дефис;
3) слитное и раздельное написание наречий.

1) Правописание наречных суффиксов:

а) на конце наречий, образованных от полных прилагательных, пишется:

• суффикс -о – после твёрдых согласных,Долгий → долго.
• суффикс -е – после мягких согласных;Внешний → внешне.

б) на конце наречий после шипящих:

• под ударением пишется -о: общо́;
• без ударения – -е: певу́че.

в) на конце наречий, образованных от кратких прилагательных:

• с помощью приставок из- (ис-), до-, с- (со-), пишется -а;Изредка, досуха, справа.
• с помощью приставок в-, за-, на-, пишется -о;
• Вправо, направо, запросто.

г) наречия с приставкой по- на конце имеют -у;

Подолгу, поскольку, постольку.

д) на конце наречий (и частиц), после шипящих пишется ь.

Вскачь, бишь, слышь, вишь, наотмашь.

Исключения: уж, замуж, невтерпёж.

1) Пишутся слитно местоименные наречия с приставкой по-, образованные:

• не от притяжательных местоимений с конечным -му;Потому, почему, посему, поэтому.
• приставочно-суффиксальным способом от полных прилагательных с суффиксом -о.Месячный → помесячно, декадный → подекадно, строчный → построчно.

2) Пишутся раздельно:

• наречные сочетания, составленные из повторяющихся существительных с предлогом между ними.Бок о бок, с боку на бок, честь по чести.Исключение: точь-в-точь, крест-накрест;
• беспредложные сочетания, состоящие из повторяющихся существительных (второе – в творительном падеже).Чин чином, честь честью;

2) Правописание наречий через дефис:

а) наречия (включая местоименные наречия), образованные от полных прилагательных и местоимений-прилагательных приставочно-суффиксальным способом, с приставкой по- и суффиксами -ому, -ему, -и.

Другой → по-другому, настоящий → по-настоящему, человечий → по-человечьи, английский → по-английски, лисий → по-лисьи.

По аналогии со словами по-английски, по-французски, по-немецки, по-русски через дефис пишется наречие по-латыни;

б) наречия, образованные от порядковых числительных приставочно-суффиксальным способом, с приставкой в- (во-) и суффиксом -их (-ых);

Первый → во-первых, второй → во-вторых.

в) термин на-гора;

г) наречия (включая местоименные наречия) с приставкой кое- и постфиксами -то, -либо, -нибудь, -таки;

Кое-как, зачем-то, хорошо-то, когда-нибудь, где-либо, всё-таки.

д) наречия, образованные повторением:

• того же слова;Еле-еле, чуть-чуть, вот-вот.
• того же корня, осложнённого приставками и суффиксами;Видимо-невидимо, мало-помалу, всего-навсего, как-никак, давным-давно, волей-неволей.
• синонимов.С бухты-барахты, подобру-поздорову, худо-бедно, нежданно-негаданно.

ԴԵԿՏԵՄԲԵՐ 12-16

Արդարություն

Դասանյութը՝ Արդարություն

Առաջադրանք՝

• Ի՞նչ է արդարությունը:

Արդարության զգացողությունը արտահայտվում է, երբ մենք տարբեր իրավիճակներում զգում ենք, որ ինչ-որ բան սխալ է և ոչ մի կերպ չենք կարողանում հաշտվել դրա հետ։ Այդ ժամանակ
մենք ներքին սուր պահանջ ենք զգում, որ վերականգնվի այն, ինչը խախտվել է։

• Ո՞րն է արդարության իրավական կողմը:

Եթե ձեր հարևանը համարի, որ դա իր մեղքով է եղել, որ նա պատասխանատու է հետևանքների համար և հոգ տանի առաստաղի վերանորոգման համար, ապա այստեղ մենք գործ ունենք արդարության բարոյական կողմի հետ։

• Ո՞րն է արդարության բարոյական կողմը:

Դավաճանությունը, ստախոսությունը երբեմն չի կարգավորվում օրենքներով, և այդպես վարված մարդիկ արժանանում են հասարակության նախատինքին և անվստահությանը։ Այդպես հասարակությունը հաստատում է արդարություն այն մարդկանց նկատմամբ, որոնց նկատմամբ անբարո արարքներ են գործել և վնաս է հասցվել նրանց հեղինակությանը, բարի համբավին։

• Ի՞նչ են բաշխման, ուղղման և ընթացակարգային արդարությունները։

Երբ որևէ բան բաշխվում, բաժանվում է մարդկանց միջև, ապա մենք գործ ունենք բաշխման արդարության հետ։ Այդ ինչ-որ բանը կարող է լինել տարբեր տեսակի բարիքներ, օրինակ՝ աշխատավարձ, պարգև, օգնություն և այլն։

Բաշխման արդարությունը պահանջում է, որ այդ ամենը՝ բարիքները, իրավունքները,
հնարավորությունները և պարտականությունները բաշխվեն արդարացի։

Future Continous

I will be walking.

You will be walking.

He will be walking.

She will be walking.

It will be walking.

We will be walking.

You will be walking.

They will be walking.

Проекты в декабре для студентов Колледжа

Проект

Ноя25

Проектная работа «Как празднуют Рождество в России и в Армении»/2-3к./

Проект «Встреча Нового года»/1к/.

Участники проекта:  студенты колледжа.

Сроки выполнения проекта: 9 декабря – 25 декабря.

Цели и задачи выполнения проекта:

• Познакомить учащихся с новогодними традициями разных стран
• Развитие творческих способностей
• Развитие поисковой деятельности
• Пополнение словарного запаса

Ход выполнения проекта:

1. Учащиеся знакомятся с традициями празднования Нового года в Армении. Находят и переводят информацию о традициях празднования, о новогодних блюдах.
2. Как празднуют Новый год в разных странах.
3. Новогодние загадки и пословицы. Учащиеся находят интересные загадки.

Ресурсы:

Проект  Как встречают Новый год в разных странах./1 к./

Рассказы  про Новый год

Как встречают Новый год в Армении /2-3к./

 «Люди, которые встречают Новый год в одиночестве».

Пир во всем мире: что готовят к Новому году в разных странах

– Как празднуют Рождество в Греции;

– Как празднуют Рождество в Германии;

– Как празднуют Рождество в Африке;

– Как празднуют Рождество в Индонезии и Японии;

– Как празднуют Рождество на Кипре;

«Планета новогодних ёлок» Джанни Родари.

Итоги проекта:

Գրիգոր Զոհրապ «Կապիկը»

Գառագեղ մը չէր աս, ոչ ալ առյուծ մը մեջինը: Մարդու հասակի բարձրությամբ վանդակ մը որան երկաթե ցանցին մեջ զետեղված թառին վրա՝ բարակ շղթայով կապված կապիկ մը կը խաղա առտվընե մինչև իրիկուն. դեմն ալ թռչունի փոքրիկ վանդակի մը մեջ թութակ մը, որուն խնդալե ճաթող մարդու քահքահը փողոցի անցորդները կկեցնե ու դրացի տղաքը դրան առջև կը հավաքե ամեն օր:

Ամեն անգամ որ այցելության կ’երթամ տանտիրոջ՝ որուն իշխանավայել հյուրասիրությունը, ազնվական օսմանցիի վարքը՝ զինքը ճանչցողները կգրավե, վայրկյան մը կանգ կ’առնեմ պարտեզին մեջ, ներս մտնելե առաջ, և թութակին աղմկալից խնդուքը, այս անհիմն ու անտեղի ուրախությունը, մարդոց շատերուն ուրախությանը պես, ինծի մտածել կուտա:

Վայրկյան մըն ալ կկենամ կապիկին մոտ, իր ճարտար լարախաղացի մարզանքներուն կհետևիմ աչքովս, սուր և խելացի ակնարկը կը դիտեմ. իր ջղային, գերազանցապես ջղային արարածի տագնապներուն վրա կզմայլիմ: Հարկավ բան մը կպակսի անոր՝ կատարյալ մարդ ըլլալու համար. ի՞նչ արդյոք. ամեն պարագայի մեջ, պակսածը զգացումը չէ:

Եվ ամեն անգամ որ ծանոթներու, հետաքրքիրներու հետ կ’անցնինք կդառնանք քովեն, միշտ բառ մը կփոխանակենք իր վրան, ո´րը՝ այն օրվան հնարած անոր մեկ խաղը կամ չարությունը կը պատմե. ո´րը՝ խելքին կամ զգացումին նոր մեկ վարձին վրա կը խոսի. օրվան… մարդն էր այս կապիկը Փրինքիփոյի մեջ:

Բ

Տանը ծառաներեն զինքը խնամողներուն մեջ իր նախընտրածը սպասուհի մըն էր. persona grata-ն այս դժվարահաճ ու անհամբույր կենդանիին. պե՞տք էր արդյոք ավելցնել իսկույն որ եկող գացող հյուրերուն ալ հաճելի էր այս ուժով լուսով աղջիկը որ Արշիպեղագոսի կղզյակեն մեկտեղ բերած էր՝ դրսեցիի առույգ ու աննենգ աղվորությանը հետ՝ նայադի մը վրդովիչ հրապույրը:

Ծանոթներես նրբամիտ թյուրք օրագրող մը որ ինծի հետ այս տունը կհաճախեր, ու ինծի չափ այս կապիկին կյանքովը կը հետաքրքրվեր, տարօրինակ բաներ կպատմեր անոր վրա:

– Կհավատա՞ս,- կ’ըսեր ինծի օր մը՝ խնդալով,- որ այս հեք կապիկը սիրահարած է տանը սպասուհիին, ապացույց՝ որ ճաշակի մեջ ալ մենե ետ չի մնար այս կենդանին. խել մը գիրքերու մեջ կարդացած եմ որ Ամերիկայի օրանկութանները, հին ատեններու ասպետներուն պես, ճշմարիտ առևանգություններ և անվավեր ամուսնություններ կատարած են իրենց սիրած կիներով. չեմ զարմանար ուրեմն թե որ մեր կապիկն ալ Մարիղոն սիրե:

Եվ իմ տարակուսական ձևիս վրա՝

– Հավտա´,- կ’ավելցներ բարեկամս,- որ իրողություն մըն է ըսածս. ես այս կենդանին ուսումնասիրելու վրա եմ. հիմար ու բուռն սիրո մը ապացույցները ունիմ, Ռոմեո եւ Ժյուլիեթի սեր մը:

Իրոք, ամեն անգամ որ Մարիղոն կմոտենար կապիկին, դող կ’ելլեր անիկա, հրճվանքի սարսուռ մը կվազեր իր մազոտ մորթին վրա, աչքերը կը փայլեին. ցնորած, երջանկութենե արբշիռ էակի մը անկարգ ու անկապ բաները կ’ըներ, վայրկենական կերպով հլու և հնազանդ կդառնար, և սպասուհիին ձեռքին տակ կդներ փոքրիկ գլուխը որ այնքան չարությամբ լեցուն էր ուրիշներուն համար. իր նիհար թաթիկը փայփայանքի մը մեղմությամբ ու անհուն հեշտության մը դողովը աղջկան դպցնել կ’ուզեր միշտ: Ասոնք և ասոնց նման հազար մանր ու չնչին բաներ այս սիրո տառապանքը կմատնեին, մինչդեռ թութակը, դեմեն, ծաղրանքի խլացուցիչ քրքիջով մը կծիծաղեր, իր հավիտենական հեգնությունը կդներ իր չզգացած այս ցավին ու կսկիծին վրա:

Գ

Քիչ-քիչ ճշմարիտ գայթակղության մը համեմատությունները առավ այս տարփանքը: Կապիկը կնախանձեր և սուր ակռաները կկճրտեցներ Մարիղոյին մոտեցող ու խոսող էրիկ մարդոց դեմ: Իր փոքրիկ բանտին վիզին փակչող նուրբ բայց անփշրելի շղթային արտոնածին չափ՝ ցասմնակոծ ատելություն մը կհայտներ իր բոլոր ոսոխներուն դեմ և վախ կ’ազդեր: Այնքան որ հույն սպասուհին, իր կանացի բնազդովը, այս կաշկանդված անասունին վրա առաջ բերած տպավորութենեն կ’ամչնար, կպահվըտեր, և մյուս ծառաները կտանեին կերակուրը, որուն, կապիկը սրդողած հիմա, հազիվ կդպցներ իր շրթունքը. և այսպես օրերով իր զրկանքը այնքան հոժարությամբ հանձն կ’առներ որ տերը անոր անոթութենե մեռնելեն կվախնար:

Իր խոլ խաղերը, իր հիմար ոստումները դադրեր էին. ժամերով անկյուն մը սմքած կկենար ան որ հանգիստ ու դադար չէր գիտեր: Միայն՝ երբոր աղջիկը դիպվածով անցներ իր վանդակին քովեն, անսահման բերկրանքի խանդով մը կը ցատկեր տեղեն, կը քաշեր շղթան, կը դառնար, կ’ելևեջեր իր փոքրիկ տնակին մեջ:

Օր մըն ալ Մարիղոն ձգեց գնաց բոլորովին և փոքրիկ կենդանին ալ իզուր սպասեց տեսնել՝ իր կապված, գամված անկյունեն՝ զգացված էակը, վայելքի պատկերը որուն իրավունք ունենալ կկարծեր:

Դ

Թղթախաղերնուս էն տաք մեկ վայրկյանին էր երբոր լուրը բերին. ամենքնիս իսկույն ձգեցինք ելանք խաղը, սա անհավատալի բանը աչքով տեսնելու համար:

Փայտե թառին վրա ոլորված շղթային ծայրեն, որ այսպես կարճըցած հիմա՝ մինչև գետին չէր հասներ ա´լ, կապիկը կախված էր ուղղաձիգ և անշարժ. իր աջ թաթիկովը ուժով մը կսեղմեր դեռ, կարծես թե կփայփայեր, շղթան որ իր սրտահոժար մահվան գործիքը եղած էր. աչվըները գոց էին ու բոլոր դեմքին վրա, հարափոփոխ ու ծաղրածու դեմքին վրա, չեմ գիտեր ի´նչ ծանր ու լուրջ բան մը որ այս մեռելի մանկական երեսին՝ ազատագրության մը՝ վերջնական փրկության ու հանգստի մը վեհությունը կու տար:

Ի՞նչպես, ե՞րբ պատահեր էր ասիկա. պարզ դիպվա՞ծ արդյոք. և կապիկը, այնքան փորձ ու ճարտար, կարելի՞ էր որ մեկանց այնքան ապիկար եղած ըլլար՝ իր շղթային ոլորումներուն մեջ շնչահեղձ մնալու չափ:

Ծառաները, որոնք սակայն ամենեն աղեկ կճանչնային այս կապիկը, հավաստեցին թե անիկա կամովին սպաննած էր ինքզինքը, մարդոց շատերեն ավելի մեծ արհամարհանք մը ցուցնելով կյանքին:

Ու ես, զարմացած, դեռ կարծես կդիտեմ սա շղթային ծայրեն կախված փոքրիկ մարմինը, իր վար ծռած գլխովը, ու սա փոքրիկ թաթը որ վար չիյնալու համար շղթան բռներ է:

Ժամերով պիտի կենայի ասանկ, թե որ թութակը հանկարծ իր խնդալե մարելու մոտ մարդու քահքահովը, որ կյանքն ու մահը չի զանազաներ, չգար զիս սթափեցնել:

Շահանդուխտ

Հղում