Ֆրանսիայի մշակույթ

Հղումը

Բնագիտատեխնիկական ստուգատես (ֆիզիկայից և Էկոլոգիայից)

Հղումը՝ Проект физика — екология (3 экспериментов в домашних условиях)

1- մեզ անհրաժեշտ է ձեռքերի գել ախտահանող միջոց, զույգ բամբակյա բարձիկներ և սովորական թել, բամբակյա բարձիկներ թելով փաթաթելով գնդիկ ենք կազմում։ Եթե ​​այն վառեք, ալկոհոլը կվառվի, իսկ ջուրը կթրջի ձեր ձեռքերը։ Նման հրդեհը կոչվում է ցածր ջերմաստիճան: գլխավորը կանոնները հիշելն է Անվտանգություն:

Нам потребуется геловый антисептик для рук, пара ватных дисков и обычная нитка, обматывая ватные диски ниткой формируем шарик.Распределяем по его поверхности антисептик, поджигаем состав антисептика для рук входит спирт и вода. Если его поджечь, то спирт будет гореть, а вода смачивать руки. Такой огонь называется низкотемпературным.

2-Այս փորձի ժամանակ մենք կստուգենք, թե ինչպես է աշխատում ջրի մակերևութային լարվածությունը, ծածկում ենք ջրով մի տարա, շղարշով և ամրացնում ենք առաձգական ժապավենով, տարան կտրուկ շրջում ենք, ջրի մոլեկուլի մակերեսային լարվածությունը, անցքերը կնքվել են մարտին։ Իսկ եթե ծակում եք, ատամհատիկով ծակում ենք գործվածքը և ուղարկում, որ ազատ լողան տարայի ներսում, ջուրը չի հոսել։

В этом опыте мы проверим, как работает поверхностное натяжение воды, мы накрываем банку с водой, марлей и фиксируем её резинкой.Резко переворачиваем банку вверх дном, не бойся Всемирного потопа не предвидится благодаря поверхностному натяжению молекулы воды запечатали отверстия в марте. А если их проколоть, прокалываем зубочисткой ткань и отправляем их в свободное плавание внутри банки вода так и не потекла.

3- Ինչը կարող է լինել և՛ հեղուկ, և՛ պինդ: Պատասխանը Նյուտոնյան հեղուկ չէ։ Վերցնում ենք 200 գ կարտոֆիլի օսլան խառնում ենք մի բաժակ ջրի հետ։Զանգվածի խտությունը թթվասերի է հիշեցնում, բայց դա այն դեպքում, եթե մատները կամաց իջեցնեք մեջը։ Իսկ եթե բռունցքով ուժեղ խփես, այն կդառնա կոշտ։

Который может быть как жидким, так и твердым. Ответ не ньютоновская жидкость. Берем 200 г картофельного крахмала и смешиваем со стаканом воды.Консистенция массы напоминает сметану, но это только если медленно окунать в нее пальцы. И если сильно бить, то станет тяжело.

Eminent scientists

Ezras Hasratyan

Ezras Hasratyan (1903-1981) was an Armenian neurophysiologist whose main scientific researches were based on higher nervous activity.

He developed the theory of adaptation of the nervous system, clarifying the mechanism of regenerative phenomena in the damaged organism and its decisive role in the cerebral cortex.

Hasratyan adopted the idea of the protective role of inhibition as a basis for treating the effects of traumatic shock and some organic brain injuries.

He developed many ideas about the morphofunctional multilevel system of non-conditioned reflexes, increasing tone and conditioned reflexes, mechanisms of switching in higher nervous activity, etc.

Hasratyan substantiated the therapeutic and protective role of the inhibition process, developed a new method of prevention and treatment, and investigated human recovery from shock states caused by trauma, burns, and fever.

He is the author of a number of discoveries, among which the coordination patterns of conditioned reflexes are important.

The main topics of his scientific works are the physiology of compensatory adaptation, the physiology of higher nervous activity and the physiology of evolutionary recovery.

Էզրաս Հասրաթյան

Էզրաս Հասրաթյանը (1903-1981)  հայ նյարդաֆիզիոլոգ է, ում հիմնական գիտական ​​հետազոտությունները հիմնված են եղել բարձրագույն նյարդային գործունեության վրա:

Նա մշակել է նյարդային համակարգի հարմարվողականության տեսությունը՝ պարզաբանելով վնասված օրգանիզմում վերականգնողական երևույթների մեխանիզմը և գլխուղեղի կեղևում դրա որոշիչ դերը:

Հասրաթյանը արգելակման պաշտպանիչ դերի մասին գաղափարը ընդունել է որպես հիմք տրավմատիկ շոկի և ուղեղի որոշ օրգանական վնասվածքների հետևանքների բուժման համար:

Նա մշակել է բազմաթիվ գաղափարներ ոչ պայմանական ռեֆլեքսների մորֆոֆունկցիոնալ բազմաստիճան համակարգի, տոնուսի բարձրացման և պայմանական ռեֆլեքսների մասին, բարձրագույն նյարդային գործունեության մեջ փոխարկման մեխանիզմների վերաբերյալ և այլն:

Հասրաթյանը հիմնավորել է արգելակման գործընթացի բուժական և պաշտպանական դերը, մշակել կանխարգելման և բուժման նոր մեթոդ և հետազոտել վնասվածքի, այրվածքների և տենդի պատճառով առաջացած շոկային վիճակներից մարդու վերականգնումը:  

Նա մի շարք հայտնագործությունների հեղինակ է, որոնց թվում կարևոր են պայմանական ռեֆլեքսների համակարգման օրինաչափությունները:

Նրա գիտական ​​աշխատանքների հիմնական թեմաներն են փոխհատուցվող հարմարվողականության ֆիզիոլոգիան, բարձրագույն նյարդային գործունեության ֆիզիոլոգիան և էվոլյուցիոն վերականգնման ֆիզիոլոգիան:

Aristotle

Aristotle was a Greek philosopher and scientist, better known as the teacher of Alexander the Great. He was a student of Plato and is considered an important figure in Western philosophy. Famous for his writings on physics, metaphysics, poetry, theater, music, logic, rhetoric, linguistics, politics, government, esthetics, ethics, biology, zoology, economics, and psychology, he was considered much ahead of his time. His writings constitute the first comprehensive system of Western philosophy which includes views on morality and aesthetics, logic and science, politics and metaphysics. This system became the supporting pillar of both Islamic and Christian scholastic thought. It is even said that he was perhaps the last man who had the knowledge of all known fields at the time. His intellectual knowledge ranged from every known field of science and arts of that era. One of his greatest achievements was formulating a finished system of logical reasoning, also known as the Aristotelian syllogistic. His other significant contribution was towards the development of zoology. It is true that Aristotle’s zoology is now obsolete but his work and contribution was unchallenged till the 19th century. His contribution towards several subjects and its influence make him one of the most famous and top personalities of all time.

Արիստոտել

Արիստոտելը հույն փիլիսոփա և գիտնական էր, ավելի հայտնի որպես Ալեքսանդր Մակեդոնացու ուսուցիչ։ Նա եղել է Պլատոնի աշակերտը եւ համարվում է արեւմտյան փիլիսոփայության կարեւոր դեմք։ Հայտնի է ֆիզիկայի, մետաֆիզիկայի, պոեզիայի, թատրոնի, երաժշտության, տրամաբանության, հռետորաբանության, լեզվաբանության, քաղաքականության, կառավարության, գեղագիտության, էթիկայի, կենսաբանության, կենդանաբանության, տնտեսագիտության և հոգեբանության մասին իր աշխատություններով, նա համարվում էր իր ժամանակից շատ առաջ: Նրա գրվածքները կազմում են արևմտյան փիլիսոփայության առաջին համապարփակ համակարգը, որը ներառում է տեսակետներ բարոյականության և գեղագիտության, տրամաբանության և գիտության, քաղաքականության և մետաֆիզիկայի վերաբերյալ: Այս համակարգը դարձավ թե՛ իսլամական, թե՛ քրիստոնեական դպրոցական մտքի հենարանը։ Անգամ ասում են, որ նա, թերեւս, վերջին մարդն էր, ով տիրապետում էր այն ժամանակվա բոլոր հայտնի ոլորտներին: Նրա մտավոր գիտելիքները տատանվում էին այդ դարաշրջանի գիտության և արվեստի բոլոր հայտնի ոլորտներից: Նրա ամենամեծ ձեռքբերումներից մեկը տրամաբանական դատողությունների ավարտված համակարգի ձևակերպումն էր, որը նաև հայտնի է որպես Արիստոտելյան սիլլոգիստիկա: Նրա մյուս նշանակալից ներդրումն էր կենդանաբանության զարգացման գործում։ Ճիշտ է, Արիստոտելի կենդանաբանությունն այժմ հնացած է, սակայն նրա աշխատանքն ու ներդրումը անառարկելի էին մինչև 19-րդ դարը։ Նրա ներդրումը մի քանի առարկաների մեջ և դրա ազդեցությունը նրան դարձնում են բոլոր ժամանակների ամենահայտնի և բարձրակարգ անձնավորություններից մեկը: